Laatste bericht uit Zuid-Afrika / let op aankomsttijd!!!

Ja ja jullie dachten hehe hoeven we eindelijk niet meer te reageren op de log, maar er is er hier toch nu nog een uit Afrika.
Zo het is nu zover, alles staat klaar om te vertrekken.
We hopen niet dat onze koffers te zwaar zijn. Onze handbagage is erg zwaar. In de een zit het stenen nijlpaard en in het andere een beeld van een Afrikaanse vrouw die we vandaag nog gekocht hebben.
Het was nog een heerlijke dag vandaag! We zijn nog lekker verkleurd. Het was prachtig. Een hele grote waterval, veel vetplanten, cactussen, etc.
We willen nogmaals iedereen bedanken voor alle mooie reacties op de blog en via de mail. Het was voor ons elke keer weer genieten om ze allemaal te lezen. Volgende week plaatsen we vast nog wel weer een berichtje.


Let op! Onze vlucht is waarschijnlijk nu al te laat volgens de planning komen we nu rond 12:00 aan. Dus kijk van tevoren voor de zekerheid nog op de site van Schiphol, ons vluchtnummer is KL 0592.

Nog even iets over de komende tijd. We willen Joël ruim de tijd geven om te wennen aan alle veranderingen. Ook moet voor hem duidelijk worden dat wij er als ouders altijd voor hem zijn. Dit betekend bijvoorbeeld dat we Joël voorlopig nog niet vaak uit handen zullen geven en dat wij ook steeds degene zijn die hem een flesje geven enzovoort. We hopen dat hij zich hierdoor goed aan ons zal hechten, wat voor zijn verdere ontwikkeling heel belangrijk is.

Groetjes en weltrusten!!!!

Nog 1 dag!

Zoals gezegd hadden we vanmorgen ons eindgesprek met Eva (onze maatschappelijkwerkster). In totaal is ze 1,5 uur geweest. Eerst kregen we al onze officiële documenten. Dus de papieren van de rechtbank, medische documenten en papieren voor het inschrijven in Nederland. Daarna kregen we de informatie hoe de matching tot stand is gekomen. Dit was heel bijzonder om te horen. We zouden eerst gefilmd worden voor een film die gemaakt wordt op een film te maken voor alle kantoren in de verschillende landen. Echter de informatie was toch te persoonlijk dat ze toch een andere familie vanmorgen gefilmd hebben. Maar we hebben alles zelf gefilmd. Dus we hebben alle informatie op de video staan. Als Joël oud genoeg is kan hij zelf ook zijn achtergrond en de matching bekijken. We hebben daarna ook nog foto’s met Eva en Joël gemaakt.
Na de middag zijn we nog de laatste boodschappen wezen doen. En daarna de Zweden uitgezwaaid, die vertrokken om 15:00. Voor hun was alles nog haasten , want om 13:00 vertokken ze nog naar de ambassade. Wij hebben gelukkig alles relax kunnen doen. Daarna zijn we begonnen om de koffers in te pakken.

Joël heeft nog geholpen met de koffers in te pakken.

Ook is hij lekker bezig geweest met zijn knuffels. Morgen hopen we als het mooi weer is nog naar de botanische tuinen te gaan. We nemen dan een kleed mee en gaan dan nog lekker van de zon genieten, en misschien nog wat bijslapen. Want we vertrekken pas om 20:00 naar de luchthaven.

Groetjes vanuit Pretoria van ons drieën en we zien ernaar uit om naar huis te gaan!!!

Winkelen in Menlyn

Vandaag hebben we echt onze ogen uitgekeken, zo’n ongelooflijk groot winkelcentrum hebben we echt nog nooit gezien. Ongeveer tien keer zo groot als Hoog Caterijne, en wat ook erg prettig was, we liepen er veilig. Op straat loop je toch steeds alert, wat loopt er achter je, vooral als je net ben wezen pinnen. Bij de pinautomaten staat ook overal bewaking, en s’middags na 17:00 is het niet verstandig om nog buiten de poort te komen.
We hadden voor Joël nog wat kleren nodig, maar helaas zijn we niet echt geslaagd, de baby kleren hier zijn niet echt leuk voor jongens. Voor ons zelf hebben we wel het een en ander gekocht, om de prijs blijf je lachen, vooral nu het uitverkoop is, en de Rand is nog minder waard geworden deze week.
Morgen hebben we dus ons laatste gesprek, we zijn erg benieuwd, want dan horen we hoe de matching tot stand is gekomen. Ook hebben we Joël zijn paspoort gekregen, ziet er leuk uit.
Vrijdag hopen we naar de botanische tuinen te gaan als het lekker weer is, kunnen we daar nog een beetje voor slapen en relaxen want in het vliegtuig slapen zal wel niet veel van komen. Vannacht hebben we een heerlijke nacht gehad, Joël sliep de hele nacht in z’n eigen bed, hadden wij ook weer eens de ruimte (bed van 1.40, en dan nog een woelwater tussen je in).
Joël is een grote ondeugd zoals je kan zien op de foto’s. Het maakt hem niet uit of hij nu net zichzelf onder gespuugd heeft of net gewassen is hij blijft gek doen. Ook heeft hij zijn stem ontdekt. Want als hij bezig is geeft hij keiharde schreeuwen en berg je dan maar.

Allemaal de groetjes van Erwin, Ellen en Joël

Toegift van de mannen voor mama en tante andrea

1 April!

Allereerst moet ik mijn lieve zus even feliciteren, met je verjaardag en met die van mij, allemaal een gezellige avond. He Dree bewaar wel een stukje taart voor ons. Wij hebben hier naar pannenkoekenbeslag gezocht maar helaas niet gevonden.
Ik heb van mijn lieve mannen een stel prachtige boeken gehad (mee gesmokkeld uit Nederland), Joël hielp goed met uitpakken.
We hebben weer een heerlijke dag gehad ondanks de slechte voorspellingen. We hebben ongeveer twee uur gewandeld (met flinke klimpartijen erbij) nadat we bij de Ambassade waren geweest. Morgen is Joël zijn noodpaspoort klaar, dat was in een halfuurtje geregeld.
Van Eva, onze maatschappelijkwerkster, hoorden we dat een ontmoeting met de biologische moeder van Joël niet meer door gaat. Ze hebben haar gesproken via de telefoon, ze had een moeilijke week en voelde zich er niet klaar voor om ons te ontmoeten. Ze was wel blij dat we foto’s voor haar hebben achtergelaten, die wil ze graag hebben.
Tijdens onze wandeling zijn we naar het parlementsgebouw gelopen met een kleine markt met souvenirs en een prachtig park erbij. Joël vind het gras fantastisch, hij hangt helemaal opzij uit de draagzak om het goed te kunnen bekijken. We hebben ook een hoop kettingen ingeslagen, en Nelleke, ze zijn inderdaad van hematiet, we hebben het nog eens nagevraagd. Vanaf het parlementsgebouw heb je een prachtig uitzicht over de stad.
Ellen is al een beetje begonnen met de koffers in te pakken. Bijna alle was is al gedaan dus kan zo weer schoon de koffer in.

Lieve familie, vrienden en collega’s bedankt voor alle felicitaties via de log, mail en kaarten.

Groetjes uit Afrika op de laatste dinsdag hier!!!!

Rustige dag

Vanmorgen zijn we boodschappen wezen doen, nadat Joël tot 8 uur geslapen heeft. Want het gaat hard met al die baby verzorgingsspullen. We worden nog steeds wel gek aangekeken.
Ik moet nog even iets vertellen wat Erwin vannacht bedacht heeft. Hij stelde voor om een streepje op Joël z’n buik te zetten hoe hoog de luier moet komen, dan staat hij niet elke keer moeilijk te doen hoe hoog hij de luier vanachter moet doen, hoezo praktisch?(of crazy?)
Ook deze middag hebben we weer heerlijk in de tuin gezeten. Het is echt een spook, zie de foto's maar hij kletst de oren van je hoofd. Maar het weer is aan het veranderen. De ochtenden zijn prachtig maar in de loop van de middag komen de regen en onweersbuien snel voorbij. Dit stond ook in de reisgids dat de nazomer korte onweersbuien heeft in de middag.
Gisteren zijn we nog naar de Afrikaanse dienst geweest. De achterste bank is speciaal gereserveerd voor moeders met baby’s, maar na 3 kwartier was Joël het zat.
Vandaag waren er weer 4 overdrachten. Het andere Nederlandse stel heeft een schatje van een meisje. Als je ze nu naast elkaar ziet denk je dan Joël 2 maanden ouder is maar het verschil is maar 2 weken.
Om 3 uur (2uur afgesproken, typisch Zuid-Afrikaans?) kwam onze maatschappelijk werkster voor de planning voor de rest van de week. Morgen (op Ellen d’r verjaardag) gaan we naar de ambassade voor het noodpaspoort van Joël. En dan hebben we donderdag ons eindgesprek. Dit word gefilmd omdat wij schijnbaar een bijzondere matching hebben, we zijn heel benieuwd!!

Een stukje cultuur:
Degene die werk hebben zijn harde werkers (er is 25% werkeloos). Afrikanen zijn ook erg vindingrijk om (nuttig) werk te creëren. Elke morgen begint om half zeven onze tuinman met vegen en de straat schoonspuiten. Als je gaat wandelen zie je ook bijna bij ieder huis iedere dag de bladeren vegen. Ook zijn er ongeveer 6 vrouwen die alle huisjes (max. 15) schoonmaken. Dus elke dag bed opmaken, etc. Maar die doen ook voor ons de was als je dit vraagt. Dit is weer voor hun werkvoorziening. Voor ons is dit erg makkelijk en zij hebben dan weer extra salaris. Ook zie je langs de weg bij de winkelcentrums veel parkeerwachten die je met fluitjes in “hun” vakken proberen te krijgen. Voor 2 rand, omgerekend 15 cent, mag je dan je auto parkeren. Ook stoppen ze het verkeer als je weer weg wilt rijden. Dus dit is nog veilig ook. Ook kan je dan je auto laten wassen, dit wordt dan erg secuur gedaan. Het verschil tussen arm en rijk is erg groot. De grote bedrijven huren veel uitzendkrachten in. Voor het bedrijf is dit weinig risico maar voor de mensen weinig zekerheid. Bijna bij elke kruispunt proberen er mensen iets te verkopen aan je raampje, zoals riemen, zonnebrillen, fruit, etc. Ook zie je veel zwervers en bedelaars.
Er rijden hier ontzettend veel witte taxibusjes rond. In het begin dachten wij waarom toeteren ze nu constant, maar dit is vooral om mensen te lokken. Het zijn echter volgens onze gids vaak ongeluksbusjes. Hier kennen ze geen APK. Dus ze rijden soms met gladde banden, geen of slechte remmen en geen gordels. Er gebeuren dan ook erg veel ongelukken mee.

Groetjes van een gelukkig gezinnetje

PS:
Na alle foto’s zijn er misschien toch nog mensen die Joël en ons willen verwelkomen op Schiphol dan ben je van harte welkom!! Daarom alvast onze vluchtgegevens: KL592 vertrek op vrijdag om 23:30, aankomst Schiphol zaterdag 5 April om 10:20.

Fam Odink: We krijgen bericht dat jullie mailbox vol is we proberen het morgen nog een keer.

Afrikaanse markt

Vandaag zijn we dus naar de Afrikaanse markt geweest. Joël heeft veel geslapen in de draagzak. Nu legt hij druk te spartelen naast mij, moet denk ik even zijn energie kwijt. Het was ongeveer een uur rijden, de route was ongelooflijk mooi. Door de bergen en langs een stuwmeer, echt een prachtige natuur. We hadden 3 uur om op de markt rond te lopen, dat was lang zat. Je moest de verkopers echt van je lijf houden. Ze willen je een hand geven, weten waar je vandaan komt en je vooral van alles aansmeren. Op het laatst word je het wel zat, je kan geen stap verzetten, zonder dat ze aan je staan te trekken. Ze hadden wel hele mooie spullen, veel houtsnijwerk, sierraden van onixstenen, stenen dieren enz enz.
We hebben wel het een en ander gekocht, een stenen nijlpaart, een stoeltje voor Joël van prachtig houtsnijwerk. Die kan je in twee delen uiteen halen zodat hij nog makkelijk in de koffer past. Voor mezelf heb ik nog een ketting en armband gekocht van onixstenen, het is glanzend en donker grijs van kleur meestal als parel ketting. Het is vulkanisch gesteente, prachtig, en kost hier weinig.
Als iemand het leuk vind zeg je het maar dan breng ik het wel mee.
Van onze chauffeur hoorde we dat het in Pretoria slecht weer was, veel onweer en regen. Dat gingen we dus tegemoet, we spoelden bijna van de weg af. Nu is het weer heerlijk buiten, het was vandaag wel erg heet.
Allemaal een goede zondag, de laatste hier!

Groetjes, de 3 bellen

Pasfoto gemaakt voor Joël’s paspoort

Het is elke keer weer geweldig om te zien hoe mensen op Joël reageren. Onze maatschappelijk werkster noemt hem de hartenbreker. We moesten vanmorgen een pasfoto maken voor zijn noodpaspoort wat we volgende week gaan regelen. Ook in de winkel vonden ze hem geweldig. Verschillende klanten bleven kijken en “hielpen”bij het maken van de foto. Het is uiteindelijk een hele lieve foto geworden zonder dat hij een big smile op z;n gezicht heeft. Vanmorgen ook kennis gemaakt met een Nederlands en een Deens stel die gisteren gearriveerd zijn en maandag hun kindje hopen te krijgen.
Vanmiddag hebben we lekker in de tuin gezeten en van het weer genoten. Joël lag lekker te slapen op het aankleedkussen en nog wat dekens. En heeft hij even zitten spelen. Maar hij is zo snel afgeleid want hij ziet en volgt alles.
Morgen hopen we naar de Afrikaanse markt te gaan samen met een van de Zweden. Daar verkopen ze veel streekproducten en willen we wat kopen als aandenken voor later voor Joël.

Groetjes,

Joël en zijn papa en mama

Lionpark

Vanmorgen zijn we met onze gids vertrokken naar het Lion park. Het was weer een prachtige dag. We hebben veel leeuwen, leeuwinnen en lieve welpjes gezien. Ook hebben we Giraffen uit de hand laten eten. Voor ons verbrande velletje was het maar goed dat we in de auto zaten. Onze gids weet ontzettend veel van de natuur en cultuur van Zuid-Afrika. Hij is van beroep Ranger. We hebben weer veel informatie over de natuur maar vooral over de stammen, (eet)gewoontes, etc. van hem gehoord. Na een heerlijke lunch zijn we weer vertrokken naar ons Guesthouse. Onderweg hebben we veel spoedhobbels gehad (rara wat is dat?).
Vanmiddag hebben we ook van een Zweeds echtpaar afscheid genomen. En daarna zijn we nog bij de familie Odink geweest. Die vertrekken vanavond. Het leuke is dat hun oudste zoontje van dezelfde stam is en ook veel dezelfde karakter eigenschappen heeft. Ze hebben ons gewaarschuwd dat wordt nog wat met hem, haha!!
Vanavond hoopt er ook een nieuw echtpaar uit Nederland aan te komen.
We hebben in het Lion park voor Joël een knuffel gekocht van een prachtige Giraffe. En we hebben hier veel knuffels maar hij doet er niets mee, maar deze vind hij helemaal geweldig. Hij zit er de hele tijd mee te knuffelen!
Ook wil hij nu gaan staan na verschillende keren oefenen, in het kindertehuis heeft hij veel in z’n bedje gelegen. Hij snapte in het begin helemaal niet dat hij kon staan.

Molo (stamtaal voor Goededag) van E&E&J

Slaapkoppen

Hallo allemaal, ik ga snel even een berichtje tikken, terwijl Joël en z’n pappie liggen te slapen. Want er komt hier een fikse onweersbui aan, voordat de stroom uitvalt, zal ik eerst maar even de blog vullen. Het was weer een prachtige dag, we hebben wat gewandeld en in de tuin gelegen. Nu is het hard gaan waaien en het rommelt flink in de verte. Morgen hopen we naar het Lion Park te gaan. Dat is vooral in de auto zitten en speuren naar leeuwen, we hebben er veel zin in. Het is goed om steeds wat uitstapjes te maken, dan gaat de tijd ook wat sneller. Ondertussen begint het hier te gieten van de regen, alles verandert dan in bruine modder poelen.
We hebben voor de verandering wat foto’s van Joël gemaakt als hij boos kijkt en dat doet hij alleen als hij aan het poepen is. Daarna zet hij het op een bléren want van een vieze pamper wordt hij niet zo blij. Maar zodra ik z’n broek uittrek begint hij al weer te stralen want hij weet dan dat hij er van verlost wordt.

Baie vriendelijke groet van ons drieën

Kindertehuis bezocht

Vanmorgen om half 9 kwam Eva bij ons om te vertellen dat de biologische moeder van Joël niet was gearriveerd. Donderdag hadden ze haar nog via de telefoon gesproken en was ze nog erg enthousiast om ons te ontmoeten. Ze had een ticket voor de bus (18 uur in de bus) van Kaapstad van Pretoria. Toen ze niet op het station aan kwam hebben ze haar gebeld, maar ze had een erg slechte verbinding. Dus de adoptie organisatie weet ook de reden niet . Misschien zag ze het niet meer zitten, misschien is ze ziek geworden. Als ze haar toch nog te pakken krijgen weten we misschien meer en ontmoeten we haar als nog. Toen we het hoorde viel wel direct een stuk spanning weg. En we hebben als nog een waardevol gesprek gehad met de maatschappelijkwerkster die haar begeleid heeft toen ze in house Esther zat tijdens de zwangerschap. House Esther is een moeder huis die we dus ook kunnen sponseren. De moeders krijgen daar begeleiding en een zinvolle dagbesteding. Zoals Bijbelstudie, naailes, kookles, hun producten worden ook weer verkocht zodat ze wat geld verdienen. We hebben vanmorgen het een en ander gekocht van die producten. Ook een Afrikaans traditioneel bloesje voor Joël. Echt heel apart, leuk als aandenken.
Vanmiddag zijn we met een ander Nederlands stel wat in een ander guesthous zit naar het kindertehuis geweest waar Joël de eerste 4 maanden van zijn leven heeft doorgebracht. Het was er een rommeltje want ze waren aan het verbouwen, zodat ze nog meer baby’s konden opvangen. We hebben Joël z’n bedje gezien, en nog met z’n verzorgster gesproken. Ze was erg blij met de foto van Joël die we mee hadden genomen. Aan Joël konden we niet merken dat hij iets herkende. De verzorgster vond het best moeilijk om afscheid van Joël te nemen, maar ze was blij om te merken dat hij gelukkig was bij ons.
Het was best een vermoeiende dag, met wel weer prachtig weer.

Warme groet uit Zuid-Afrika

Teleurstelling

Vanmorgen zouden we om 10:00 de ontmoeting hebben met de biologische moeder.
Maar vanmorgen bleek dat ze niet vertrokken was uit Kaapstad.
Dit om nog onduidelijke redenen.
Wel hebben we nu een gesprek met haar maatschappelijk werkster.
Die kan ook meer vertellen over haar.
Ze gaan nu nog proberen opnieuw een ontmoeting te plannen.

Groetjes,

Erwin, Ellen en Joël

Warm, warm, bijna heet

Hallo allemaal, voor ons is het onbegrijpelijk dat het bij jullie wit is. En bij ons tegen de 30 graden. Toch is het prima uit te houden, er waait een lekkere wind en er zijn genoeg bomen om even naar de schaduw uit te wijken.
Het was een bijzondere Pasen voor het eerst met z’n drieën, en ontzettend fijn dat we gewoon de kerktelefoon konden luisteren. Het waren erg bijzondere diensten.
Hier houden ze geen tweede Paasdag, met de Goede Vrijdag is wel alles gesloten. Van middag hoorde we dat we morgen om 10:00 een ontmoeting hebben met de biologische moeder van Joël. Om 8:30 hebben we vooraf een voorbereidend gesprek met Eva onze maatschappelijkwerkster hier. Eva is er ook om ons te helpen tijdens het gesprek. We zien er tegenop, maar zouden het ook niet willen missen.
Vanmiddag zijn we nog naar een rozentuin/park geweest 5 minuten lopen, en lekker geluierd in de zon en schaduw.
Joël lijkt met de dag meer honger te krijgen, hij drinkt nu al 6 flessen van 180 ml leeg. In het kindertehuis dronk hij maar 4 flessen van 250 ml, maar wel met veel meer schepjes voeding er door. Dus in verhouding krijgt hij maar 2 schepje meer. Vandaag hebben we ons manneke een week, zo voelt het totaal niet. Het lijkt of hij al heel lang bij ons is, ook verbazend hoe snel je went om s’nachts je bed uit te gaan voor een flesje. En na een stralende glimlach ben je ook vergeten dat je eigenlijk wel heel lekker sliep. Zodra we thuis zijn, moeten er wel verduisteringsgordijnen op z’n kamertje komen. Want hij komt moeilijk in slaap als het licht is. Joël is ook wel erg wild, hij slaat zo hard met zijn armen op z’n beentjes, dat hij er blauwe plekken van heeft. Ook wij moeten het ontgelden, ik heb nu eerst maar z’n nagels geknipt, dat scheelt weer een paar rode striemen.

Allemaal de groetjes van Erwin, Ellen en Joël

Foto gemaakt

Joël werd vanmorgen pas om 8 uur wakker! En hij wordt wel s’nachts 1 keer wakker voor de fles en slaapt daarna weer heerlijk door. Vandaag was het weer lekker weer, alleen nu is het bewolkt geworden. We zijn weer naar het winkelcentrum geweest om nog wat boodschappen te doen. We blijven een bezienswaardigheid. Donkere mensen kijken verbaast of krijgen we een dikke glimlach van. Blanken mensen kijken soms erg minderwaardig, of we gek zijn, dat we met een donker kindje lopen te sjouwen (niet allemaal). Je merkt nog steeds dat blanken mensen op zwarte mensen neerkijken, en andersom dat zwarte mensen niet altijd blij zijn met blanken. Voor mij (Ellen) moet ik echt m’n mond op slot draaien, want ik zou er heel graag iets van willen zeggen ( maar goed dat de Engelse taal niet zo vlekkeloos uit mijn mond rolt). We waren b.v. pas in de supermarkt en daar stond een blanke dame erg uit te varen tegen een donkere vakkenvuller. Die jongen zag je gewoon ineen krimpen, de rillingen lopen dan over m’n rug.
Maar er zijn er ook heel veel die hem fantastisch vinden. Tijdens ons je boodschappenjacht kwam Erwin op het goede idee om foto’s van ons te laten maken. Want dinsdag hebben we een ontmoeting met de biologische moeder van Joël, we wilde haar graag foto’s van ons geven. Ze zijn echt prachtig geworden. Ook geven we een foto van Joël ingelijst aan het kindertehuis.
Joël vind de draagzak nog steeds een fantastische slaapplek, als hij slaapt is hij ook wat lichter om te dragen, want dan hangt hij helemaal slap. Als onze big boy wakker is wil hij natuurlijk graag om zich heen kijken.
Maar het uitgebreide badderen van vandaag was heerlijk, zie maar de foto’s.

Allemaal goede Paasdagen en veel liefs van ons drieën!

PS: Familie Kouwenhoven hij lacht zonder dat we gek hoeven te doen.