maandag 31 maart 2008

Rustige dag


Vanmorgen zijn we boodschappen wezen doen, nadat Joël tot 8 uur geslapen heeft. Want het gaat hard met al die baby verzorgingsspullen. We worden nog steeds wel gek aangekeken.
Ik moet nog even iets vertellen wat Erwin vannacht bedacht heeft. Hij stelde voor om een streepje op Joël z’n buik te zetten hoe hoog de luier moet komen, dan staat hij niet elke keer moeilijk te doen hoe hoog hij de luier vanachter moet doen, hoezo praktisch?(of crazy?)
Ook deze middag hebben we weer heerlijk in de tuin gezeten. Het is echt een spook, zie de foto's maar hij kletst de oren van je hoofd. Maar het weer is aan het veranderen. De ochtenden zijn prachtig maar in de loop van de middag komen de regen en onweersbuien snel voorbij. Dit stond ook in de reisgids dat de nazomer korte onweersbuien heeft in de middag.
Gisteren zijn we nog naar de Afrikaanse dienst geweest. De achterste bank is speciaal gereserveerd voor moeders met baby’s, maar na 3 kwartier was Joël het zat.
Vandaag waren er weer 4 overdrachten. Het andere Nederlandse stel heeft een schatje van een meisje. Als je ze nu naast elkaar ziet denk je dan Joël 2 maanden ouder is maar het verschil is maar 2 weken.
Om 3 uur (2uur afgesproken, typisch Zuid-Afrikaans?) kwam onze maatschappelijk werkster voor de planning voor de rest van de week. Morgen (op Ellen d’r verjaardag) gaan we naar de ambassade voor het noodpaspoort van Joël. En dan hebben we donderdag ons eindgesprek. Dit word gefilmd omdat wij schijnbaar een bijzondere matching hebben, we zijn heel benieuwd!!

Een stukje cultuur:
Degene die werk hebben zijn harde werkers (er is 25% werkeloos). Afrikanen zijn ook erg vindingrijk om (nuttig) werk te creëren. Elke morgen begint om half zeven onze tuinman met vegen en de straat schoonspuiten. Als je gaat wandelen zie je ook bijna bij ieder huis iedere dag de bladeren vegen. Ook zijn er ongeveer 6 vrouwen die alle huisjes (max. 15) schoonmaken. Dus elke dag bed opmaken, etc. Maar die doen ook voor ons de was als je dit vraagt. Dit is weer voor hun werkvoorziening. Voor ons is dit erg makkelijk en zij hebben dan weer extra salaris. Ook zie je langs de weg bij de winkelcentrums veel parkeerwachten die je met fluitjes in “hun” vakken proberen te krijgen. Voor 2 rand, omgerekend 15 cent, mag je dan je auto parkeren. Ook stoppen ze het verkeer als je weer weg wilt rijden. Dus dit is nog veilig ook. Ook kan je dan je auto laten wassen, dit wordt dan erg secuur gedaan. Het verschil tussen arm en rijk is erg groot. De grote bedrijven huren veel uitzendkrachten in. Voor het bedrijf is dit weinig risico maar voor de mensen weinig zekerheid. Bijna bij elke kruispunt proberen er mensen iets te verkopen aan je raampje, zoals riemen, zonnebrillen, fruit, etc. Ook zie je veel zwervers en bedelaars.
Er rijden hier ontzettend veel witte taxibusjes rond. In het begin dachten wij waarom toeteren ze nu constant, maar dit is vooral om mensen te lokken. Het zijn echter volgens onze gids vaak ongeluksbusjes. Hier kennen ze geen APK. Dus ze rijden soms met gladde banden, geen of slechte remmen en geen gordels. Er gebeuren dan ook erg veel ongelukken mee.

Groetjes van een gelukkig gezinnetje

PS:
Na alle foto’s zijn er misschien toch nog mensen die Joël en ons willen verwelkomen op Schiphol dan ben je van harte welkom!! Daarom alvast onze vluchtgegevens: KL592 vertrek op vrijdag om 23:30, aankomst Schiphol zaterdag 5 April om 10:20.
Fam Odink: We krijgen bericht dat jullie mailbox vol is we proberen het morgen nog een keer.

zaterdag 29 maart 2008

Afrikaanse markt



Vandaag zijn we dus naar de Afrikaanse markt geweest. Joël heeft veel geslapen in de draagzak. Nu legt hij druk te spartelen naast mij, moet denk ik even zijn energie kwijt. Het was ongeveer een uur rijden, de route was ongelooflijk mooi. Door de bergen en langs een stuwmeer, echt een prachtige natuur. We hadden 3 uur om op de markt rond te lopen, dat was lang zat. Je moest de verkopers echt van je lijf houden. Ze willen je een hand geven, weten waar je vandaan komt en je vooral van alles aansmeren. Op het laatst word je het wel zat, je kan geen stap verzetten, zonder dat ze aan je staan te trekken. Ze hadden wel hele mooie spullen, veel houtsnijwerk, sierraden van onixstenen, stenen dieren enz enz.
We hebben wel het een en ander gekocht, een stenen nijlpaart, een stoeltje voor Joël van prachtig houtsnijwerk. Die kan je in twee delen uiteen halen zodat hij nog makkelijk in de koffer past. Voor mezelf heb ik nog een ketting en armband gekocht van onixstenen, het is glanzend en donker grijs van kleur meestal als parel ketting. Het is vulkanisch gesteente, prachtig, en kost hier weinig.
Als iemand het leuk vind zeg je het maar dan breng ik het wel mee.
Van onze chauffeur hoorde we dat het in Pretoria slecht weer was, veel onweer en regen. Dat gingen we dus tegemoet, we spoelden bijna van de weg af. Nu is het weer heerlijk buiten, het was vandaag wel erg heet.
Allemaal een goede zondag, de laatste hier!

Groetjes, de 3 bellen

vrijdag 28 maart 2008

Pasfoto gemaakt voor Joël’s paspoort




Het is elke keer weer geweldig om te zien hoe mensen op Joël reageren. Onze maatschappelijk werkster noemt hem de hartenbreker. We moesten vanmorgen een pasfoto maken voor zijn noodpaspoort wat we volgende week gaan regelen. Ook in de winkel vonden ze hem geweldig. Verschillende klanten bleven kijken en “hielpen”bij het maken van de foto. Het is uiteindelijk een hele lieve foto geworden zonder dat hij een big smile op z;n gezicht heeft. Vanmorgen ook kennis gemaakt met een Nederlands en een Deens stel die gisteren gearriveerd zijn en maandag hun kindje hopen te krijgen.
Vanmiddag hebben we lekker in de tuin gezeten en van het weer genoten. Joël lag lekker te slapen op het aankleedkussen en nog wat dekens. En heeft hij even zitten spelen. Maar hij is zo snel afgeleid want hij ziet en volgt alles.
Morgen hopen we naar de Afrikaanse markt te gaan samen met een van de Zweden. Daar verkopen ze veel streekproducten en willen we wat kopen als aandenken voor later voor Joël.

Groetjes,

Joël en zijn papa en mama

donderdag 27 maart 2008

Lionpark






Vanmorgen zijn we met onze gids vertrokken naar het Lion park. Het was weer een prachtige dag. We hebben veel leeuwen, leeuwinnen en lieve welpjes gezien. Ook hebben we Giraffen uit de hand laten eten. Voor ons verbrande velletje was het maar goed dat we in de auto zaten. Onze gids weet ontzettend veel van de natuur en cultuur van Zuid-Afrika. Hij is van beroep Ranger. We hebben weer veel informatie over de natuur maar vooral over de stammen, (eet)gewoontes, etc. van hem gehoord. Na een heerlijke lunch zijn we weer vertrokken naar ons Guesthouse. Onderweg hebben we veel spoedhobbels gehad (rara wat is dat?).
Vanmiddag hebben we ook van een Zweeds echtpaar afscheid genomen. En daarna zijn we nog bij de familie Odink geweest. Die vertrekken vanavond. Het leuke is dat hun oudste zoontje van dezelfde stam is en ook veel dezelfde karakter eigenschappen heeft. Ze hebben ons gewaarschuwd dat wordt nog wat met hem, haha!!
Vanavond hoopt er ook een nieuw echtpaar uit Nederland aan te komen.
We hebben in het Lion park voor Joël een knuffel gekocht van een prachtige Giraffe. En we hebben hier veel knuffels maar hij doet er niets mee, maar deze vind hij helemaal geweldig. Hij zit er de hele tijd mee te knuffelen!
Ook wil hij nu gaan staan na verschillende keren oefenen, in het kindertehuis heeft hij veel in z’n bedje gelegen. Hij snapte in het begin helemaal niet dat hij kon staan.

Molo (stamtaal voor Goededag) van E&E&J

woensdag 26 maart 2008

Slaapkoppen




Hallo allemaal, ik ga snel even een berichtje tikken, terwijl Joël en z’n pappie liggen te slapen. Want er komt hier een fikse onweersbui aan, voordat de stroom uitvalt, zal ik eerst maar even de blog vullen. Het was weer een prachtige dag, we hebben wat gewandeld en in de tuin gelegen. Nu is het hard gaan waaien en het rommelt flink in de verte. Morgen hopen we naar het Lion Park te gaan. Dat is vooral in de auto zitten en speuren naar leeuwen, we hebben er veel zin in. Het is goed om steeds wat uitstapjes te maken, dan gaat de tijd ook wat sneller. Ondertussen begint het hier te gieten van de regen, alles verandert dan in bruine modder poelen.
We hebben voor de verandering wat foto’s van Joël gemaakt als hij boos kijkt en dat doet hij alleen als hij aan het poepen is. Daarna zet hij het op een bléren want van een vieze pamper wordt hij niet zo blij. Maar zodra ik z’n broek uittrek begint hij al weer te stralen want hij weet dan dat hij er van verlost wordt.

Baie vriendelijke groet van ons drieën

dinsdag 25 maart 2008

Kindertehuis bezocht






Vanmorgen om half 9 kwam Eva bij ons om te vertellen dat de biologische moeder van Joël niet was gearriveerd. Donderdag hadden ze haar nog via de telefoon gesproken en was ze nog erg enthousiast om ons te ontmoeten. Ze had een ticket voor de bus (18 uur in de bus) van Kaapstad van Pretoria. Toen ze niet op het station aan kwam hebben ze haar gebeld, maar ze had een erg slechte verbinding. Dus de adoptie organisatie weet ook de reden niet . Misschien zag ze het niet meer zitten, misschien is ze ziek geworden. Als ze haar toch nog te pakken krijgen weten we misschien meer en ontmoeten we haar als nog. Toen we het hoorde viel wel direct een stuk spanning weg. En we hebben als nog een waardevol gesprek gehad met de maatschappelijkwerkster die haar begeleid heeft toen ze in house Esther zat tijdens de zwangerschap. House Esther is een moeder huis die we dus ook kunnen sponseren. De moeders krijgen daar begeleiding en een zinvolle dagbesteding. Zoals Bijbelstudie, naailes, kookles, hun producten worden ook weer verkocht zodat ze wat geld verdienen. We hebben vanmorgen het een en ander gekocht van die producten. Ook een Afrikaans traditioneel bloesje voor Joël. Echt heel apart, leuk als aandenken.
Vanmiddag zijn we met een ander Nederlands stel wat in een ander guesthous zit naar het kindertehuis geweest waar Joël de eerste 4 maanden van zijn leven heeft doorgebracht. Het was er een rommeltje want ze waren aan het verbouwen, zodat ze nog meer baby’s konden opvangen. We hebben Joël z’n bedje gezien, en nog met z’n verzorgster gesproken. Ze was erg blij met de foto van Joël die we mee hadden genomen. Aan Joël konden we niet merken dat hij iets herkende. De verzorgster vond het best moeilijk om afscheid van Joël te nemen, maar ze was blij om te merken dat hij gelukkig was bij ons.
Het was best een vermoeiende dag, met wel weer prachtig weer.

Warme groet uit Zuid-Afrika

Teleurstelling

Vanmorgen zouden we om 10:00 de ontmoeting hebben met de biologische moeder.
Maar vanmorgen bleek dat ze niet vertrokken was uit Kaapstad.
Dit om nog onduidelijke redenen.
Wel hebben we nu een gesprek met haar maatschappelijk werkster.
Die kan ook meer vertellen over haar.
Ze gaan nu nog proberen opnieuw een ontmoeting te plannen.

Groetjes,

Erwin, Ellen en Joël

maandag 24 maart 2008

Warm, warm, bijna heet





Hallo allemaal, voor ons is het onbegrijpelijk dat het bij jullie wit is. En bij ons tegen de 30 graden. Toch is het prima uit te houden, er waait een lekkere wind en er zijn genoeg bomen om even naar de schaduw uit te wijken.
Het was een bijzondere Pasen voor het eerst met z’n drieën, en ontzettend fijn dat we gewoon de kerktelefoon konden luisteren. Het waren erg bijzondere diensten.
Hier houden ze geen tweede Paasdag, met de Goede Vrijdag is wel alles gesloten. Van middag hoorde we dat we morgen om 10:00 een ontmoeting hebben met de biologische moeder van Joël. Om 8:30 hebben we vooraf een voorbereidend gesprek met Eva onze maatschappelijkwerkster hier. Eva is er ook om ons te helpen tijdens het gesprek. We zien er tegenop, maar zouden het ook niet willen missen.
Vanmiddag zijn we nog naar een rozentuin/park geweest 5 minuten lopen, en lekker geluierd in de zon en schaduw.
Joël lijkt met de dag meer honger te krijgen, hij drinkt nu al 6 flessen van 180 ml leeg. In het kindertehuis dronk hij maar 4 flessen van 250 ml, maar wel met veel meer schepjes voeding er door. Dus in verhouding krijgt hij maar 2 schepje meer. Vandaag hebben we ons manneke een week, zo voelt het totaal niet. Het lijkt of hij al heel lang bij ons is, ook verbazend hoe snel je went om s’nachts je bed uit te gaan voor een flesje. En na een stralende glimlach ben je ook vergeten dat je eigenlijk wel heel lekker sliep. Zodra we thuis zijn, moeten er wel verduisteringsgordijnen op z’n kamertje komen. Want hij komt moeilijk in slaap als het licht is. Joël is ook wel erg wild, hij slaat zo hard met zijn armen op z’n beentjes, dat hij er blauwe plekken van heeft. Ook wij moeten het ontgelden, ik heb nu eerst maar z’n nagels geknipt, dat scheelt weer een paar rode striemen.

Allemaal de groetjes van Erwin, Ellen en Joël

zaterdag 22 maart 2008

Foto gemaakt





Joël werd vanmorgen pas om 8 uur wakker! En hij wordt wel s’nachts 1 keer wakker voor de fles en slaapt daarna weer heerlijk door. Vandaag was het weer lekker weer, alleen nu is het bewolkt geworden. We zijn weer naar het winkelcentrum geweest om nog wat boodschappen te doen. We blijven een bezienswaardigheid. Donkere mensen kijken verbaast of krijgen we een dikke glimlach van. Blanken mensen kijken soms erg minderwaardig, of we gek zijn, dat we met een donker kindje lopen te sjouwen (niet allemaal). Je merkt nog steeds dat blanken mensen op zwarte mensen neerkijken, en andersom dat zwarte mensen niet altijd blij zijn met blanken. Voor mij (Ellen) moet ik echt m’n mond op slot draaien, want ik zou er heel graag iets van willen zeggen ( maar goed dat de Engelse taal niet zo vlekkeloos uit mijn mond rolt). We waren b.v. pas in de supermarkt en daar stond een blanke dame erg uit te varen tegen een donkere vakkenvuller. Die jongen zag je gewoon ineen krimpen, de rillingen lopen dan over m’n rug.
Maar er zijn er ook heel veel die hem fantastisch vinden. Tijdens ons je boodschappenjacht kwam Erwin op het goede idee om foto’s van ons te laten maken. Want dinsdag hebben we een ontmoeting met de biologische moeder van Joël, we wilde haar graag foto’s van ons geven. Ze zijn echt prachtig geworden. Ook geven we een foto van Joël ingelijst aan het kindertehuis.
Joël vind de draagzak nog steeds een fantastische slaapplek, als hij slaapt is hij ook wat lichter om te dragen, want dan hangt hij helemaal slap. Als onze big boy wakker is wil hij natuurlijk graag om zich heen kijken.
Maar het uitgebreide badderen van vandaag was heerlijk, zie maar de foto’s.

Allemaal goede Paasdagen en veel liefs van ons drieën!

PS: Familie Kouwenhoven hij lacht zonder dat we gek hoeven te doen.

vrijdag 21 maart 2008

Ome Ewoud en tante Annemarie


Ik kom net uit bad en wilde jullie kleertjes aan.

Kijk eens hoe mooi jullie pak mij staat!

Ik ben gek op rood, en ik kan er ook niet van afblijven

Heel hartelijk bedankt.

Hallo Allemaal





Er is zoveel over mij geschreven, nu zal ik, Joël, zelf eens het woord nemen. Vanmorgen heb ik lekker uitgeslapen tot 7:00. Daarna zijn we op weg gegaan om een scheerapparaat voor papa te kopen. Want ze zijn zo dom geweest om de oplader te vergeten. We hebben eerst oma Schuitemaker nog uit bed gebeld om te vragen of ze wilde kijken of het snoertje echt nog thuis hing. Ik wilde graag wat tegen oma vertellen door de telefoon, maar ik was zo moe, dat ik geen woord kon uitbrengen. Sorry oma als we thuis zijn zal ik nog heel veel tegen u vertellen. Kletsen is mijn hobby, en ook aan haren, neus, en mijn eigen tenen trekken. Ook kan ik heel hard gillen als ik honger heb, zo erg, dat papa in paniek raakt en niet meer weet hoe hij mijn fles klaar moet maken. Vanmiddag heb ik lekker in de schaduw onder een boom gelegen. Papa en mama zaten in de zon, die willen net zo bruin worden als mij, ha ha, dat lukt ze toch nooit. Vanavond heb ik beloofd om stil te zijn want papa en mama willen weer naar de kerktelefoon luisteren van Waarder die kunnen we hier gewoon live luisteren.
Nou, dat was het weer voor vandaag, jullie krijgen allemaal een dikke knuffel van mij.

Veel liefs van Joël en mij papa en mama

donderdag 20 maart 2008

Pretoria ZOO






Joël werd pas om 6:50 wakker, we voelde ons weer eens lekker uitgerust. Vanmorgen lekker op ons gemak alles gedaan en als laatste naar het ontbijt.
Hij vind z’n beentjes zo leuk, en kan net niet bij zijn tenen komen (kreun kreun)zie maar de foto. Volgens onze chauffeur was de Pretoria Zoo erg mooi, en staat in de top 10 van de wereld. Wij hebben nog nooit zo’n mooie dierentuin gezien, vooral door de natuur, dat was alleen al genieten. Joël hadden we ingesmeerd met zonnebrandcrème factor 50, hij was helemaal wit. Hij vind het heerlijk om met iets ingesmeerd te worden, ligt dan te glunderen. Wij krijgen al een rood tintje, heerlijk dat warme weer!!
Het laatste uur hebben we in een golfkarretje door de Zoo gereden, die kon je huren. Dat is echt Afrikaans, die hebben een hekel aan lopen en zitten dus op alles wat rijdt. Voor ons was het ook even lekker uitrusten, het best zwaar om ons mannetje de hele dag te sjouwen. Joël wilde ook graag even mijn banaan proeven, hij gebruikte het als een ijsje. Hij vond het geweldig. Toen we weer terug waren hebben we onze buren de Denen uitgezwaaid, die gingen lekker naar huis.

Hartelijke groet uit een zonnig Zuid-Afrika!

Ps: Patrick het is dichtbij kruising Parkstreet-Eastwoodstreet

Joël is nu officieel onze zoon! / Internet werkte niet






Leuk dat iedereen zo mee kijkt naar onze web-log, wij kijken elke keer weer uit naar de vele reacties, dat is ook echt geweldig hoe er mee geleefd wordt.

Helaas werkte gisterenavond het internet niet!

Gisteren gingen we vroeg ons bed uit we waren al door onze “wekker” wakker gemaakt om 5:30, maar dat hoort er bij. Eerst lekker gewassen en daarna zaten we als eerste aan het ontbijt. Om 8 uur vertrokken naar de rechtbank en om 9:10 al weer terug bij onze Guesthouse! Sneller kan bijna niet. We vertrokken met nog 2 Zweedse stellen met hun kinderen naar de rechtbank. Het ene jongetje is 20 maanden en het meisje is 26 maanden. Dus een heel verschil met onze big boy van 4 maanden.
We hadden het getroffen wij kregen de aardige rechter!. Gelijk bij binnenkomst wilde ze Joël alvast houden. Ze vond hem heeel lief. Ze vroeg naar ons beroep en onze hobby’s. We mochten net zoveel foto’s maken als we wilde terwijl dat hier niet gebruikelijk is. We moesten dus ook formeel gekleed zijn. Ook zei ze aan het eind dat ze merkte dat Joël graag bij ons zit en dat we erg relaxed waren. Aan het eind hebben we nog een gezamenlijke foto gemaakt en feliciteerde ze ons omdat we nu officieel de ouders zijn. En alle papieren rompslomp wordt verder nu geregeld.

Verder is het gisteren en afgelopen nacht perfect gegaan. We leren steeds meer en we hebben alles bij elkaar een goed nachtrust gehad. Zeker vanmorgen werd hij pas om 6:50 wakker!

Het aankleedkussen vind hij helemaal geweldig!! Hij ligt te schateren van de lach en hele verhalen te vertellen.

Gisterenmiddag zijn we wezen wandelen en winkelen. Er is hier in de buurt een heel mooi park (Rozentuin). Met heel veel palmbomen, vijvers, rozen, etc. In die tuin ontmoeten we ook het andere Nederlands stel wat hun tweede kindje gehaald heeft. Deze zitten in een ander Guesthouse, maar ze hopen van de week een keer langs te komen.

We laten hem nu steeds meer in z’n eigen bedje slapen. In het begin was het vooral wennen en een gevoel van geborgenheid geven.

Jaja hij is al snel met z’n fruithapje. Die kreeg hij al in het kindertehuis. En hij vind het echt geweldig

Groetjes en een dikke kus,

Joël en zijn ouders


PS: Patrick het adres is: Parkstraat(street) 797 Clydesdale (Hatfield) Pta. 0083

dinsdag 18 maart 2008

Tips werken!





Bedankt allemaal voor alle tips. We hebben de tips van z'n nieuw bakken ooms maar niet toegepast.
We hebben nu wat minder schepjes gedaan en zo te zien werkt het.
Hij heeft al 2 x gepoept. Maar ze hadden ons al gewaarschuwd dat hij obstipatie zal kunnen krijgen. Dat gebeurt vaak omdat het ook voor zo’n kind een hele verandering is.
Maar gelukkig gaat het nu beter. Hij drinkt z’n fles ook weer bijna helemaal leeg.
Ook heeft hij zitten te genieten van zijn fruithapje.

Het is echt een knuffel mannetje en hoe gekker hoe beter. Als hij ons ziet begint hij al te lachen.

Om 14:00 zou de maatschappelijk werkster langskomen maar ze stond opeens om 11:00 al op de stoep. Veel extra hebben we niet gehoord van haar, alleen dat ze morgenochtend mee gaat naar de rechtzitting. Wel zijn we benieuwd welke rechter we krijgen, de ene is heel zakelijk en de andere wil graag de baby nog even vasthouden!.
Het is gelukkig redelijk informeel. En hopen ook een foto te maken met de rechter. Wel moeten we morgen vroeg weg want om 8:00 vertrekken we. En voor ons is het nog best wennen voor dat we alles gedaan hebben, zoals fles geven en wassen. En het ontbijt duurt meestal ook wel even, want als je binnen kom maken ze daarna alles voor je klaar (gebakken ei, toast en koffie).


Onze slaap hebben we vanmiddag een beetje ingehaald met z’n drieën. Joël sliep eerst in z’n bedje maar na een uur werd hij wakker en wilde niet meer naar bed. Maar tussen ons in sliep hij gelijk weer (2uur). Nu ligt hij ook weer heerlijk te slapen in ons bed.

Het was vanmiddag gelukkig droog en zijn we met elkaar een rondje wezen wandelen. Want het is zo mooi hier. Veel palmbomen en cactussen. De Afrikanen lopen hier allemaal te koukleumen terwijl wij het lekker buiten vinden.

Erwin is vanmiddag nog boodschappen wezen toen (20 min afstand). En heeft gelijk maar een paraplu gekocht want het blijft hier de komende week nog veel regenen is de verwachting.

We hebben net heerlijk gegeten met echte Zuid Afrikaanse wijn erbij!

Groetjes, Erwin, Ellen en Joël