'We hebben een voorstel!'

Maandagochtend (3 maart 2008) allebei een vrije dag.
Zullen we iets leuks gaan doen, of gaan klussen? Het werd klussen, maar wel eerst relaxt ontbijten bij de Mac. Tijdens het bestellen van ons ontbijt ging drie keer de telefoon, nummer onbekend. Het zal wel een klant zijn, of misschien wel Wereldkinderen grapten we. Toch ging ons hart wat sneller kloppen, want het zou zomaar waar kunnen zijn.
Voicemail werd ingesproken, zo eerst even afluisteren als we de bestelling hebben.
Even later, voicemail: wereldkinderen, willen jullie zo spoedig mogelijk terug bellen!
Bonkende harten, tranen en geen honger meer. We belden direct terug, er was een voorstel dat ze met ons wilde bespreken of we naar Den Haag konden komen. We zijn gelijk gaan rijden, en fantaseerden wat het zou zijn en hoe oud.
Het is dus een gezonde jongen, geboren op 17-11-2007 met de naam Hope. De moeder kan door omstandigheden niet voor hem zorgen en heeft ons uitgekozen om Hope zijn papa en mama te worden.
Vol emotie gaan we weer naar huis, heel de rit met de telefoon aan het oor. We hebben een dikke envelop meegekregen met papieren wat we moeten regelen en foto's van een prachtige baby. Wij geven hem de naam Joël, hij is vernoemd naar opa Bel; Hope Bastiaan Johannes. Iedereen is dolblij, s'nachts werd er weinig geslapen.